Gesteund door zes medeondertekenaars, over een vermeende schending van het non-discriminatiebeginsel betreffende arbeidsvoorwaarden voor vrouwen die terugkeren van zwangerschapsverlof 

Indienster beweert dat er sprake is van inbreuken en onregelmatigheden bij de toepassing van de EU-wetgeving in Bulgarije met betrekking tot het beginsel van gelijkheid en bescherming tegen discriminatie op het gebied van werkgelegenheid en bescherming van de rechten van de werknemers. Indienster en andere medeondertekenaars schetsen hun eigen situatie: het zijn allemaal werkende moeders die gebruik hebben gemaakt van hun recht op zwangerschapsverlof, maar werden benadeeld door de werkgever, die hun het recht op een gelijkwaardige loonsverhoging heeft ontzegd, aangezien zij geen jaarlijkse evaluatie van de prestaties in het kader van hun functie hadden. Wat de loonsverhoging van werknemers betreft, is er geen duidelijke en specifieke regel over de wijze waarop dit moet gebeuren, wat leidt tot mogelijke foute interpretaties door werkgevers en het ontstaan van discriminerende praktijken bij de toepassing van de wetgeving. Indienster benadrukt dat de nationale wetgeving moet overeenstemmen met de EU-handelingen inzake non-discriminatie. Zij haalt er een aantal aan: Richtlijn 2000/78/EU tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep, Richtlijn 2006/54/EU (herschikking) die discriminatie op grond van geslacht in arbeid en beroep, met inbegrip van bedrijfspensioenregelingen, verbiedt, de Resolutie van het Europees Parlement van 20 mei 2015 over zwangerschapsverlof (2015/2655 (RSP)) en verschillende internationaal bindende besluiten die Bulgarije heeft ondertekend (bijvoorbeeld het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, het VN-Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen).