W sprawie domniemanego naruszenia prawa konkurencji przez władze regionalne Apulii 

Składający petycję wskazuje, że poważne naruszenie reguł konkurencji w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia na roboty budowlane doprowadziło do długotrwałego sporu prawnego z władzami regionalnymi, w którego toku składający petycję kilkakrotnie próbował doprowadzić do unieważnienia postępowania przez sąd administracyjny. Po ustaleniu najpierw, że postępowanie o udzielenie zamówienia stanowiło naruszenie prawa karnego (zob. „Informacje”, pkt 1 ppkt 1), składający petycję wniósł szereg skarg do władz regionalnych Apulii, starając się o unieważnienie pierwotnego zaproszenia do składania ofert i zastąpienie go postępowaniem zgodnym z regułami uczciwej konkurencji. W obliczu uporczywej bezczynności władz regionalnych składający petycję złożył odwołanie administracyjne do Rady Stanu (zob. „Informacje”, pkt 1 ppkt 2), która dwukrotnie orzekła na jego korzyść, odpowiednio w latach 2015 i 2017. W tym czasie władze regionalne konsekwentnie odmawiały unieważnienia wadliwego postępowania o udzielenie zamówienia i ogłoszenia nowego zaproszenia do składania ofert z uwagi na fakt, że w dniu wydania pierwszego wyroku przez Radę Stanu ponowne rozpoczęcie robót budowlanych od początku wiązałoby się ze zbyt wysokimi kosztami (zob. „Informacje”, pkt 1 ppkt 3). Pomimo dwóch wyroków nakazujących władzom regionalnym unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia i podjęcie niezbędnych działań naprawczych spór ten został skierowany do Rady Stanu po raz trzeci (zob. „Informacje”, pkt 1 ppkt 4). Trzeci wyrok (z dnia 5 czerwca 2018 r.) różnił się jednak częściowo od wcześniejszych, ponieważ Rada Stanu, odnotowując, że budynek jest niemal ukończony, nie nakazała jego rozbiórki, nie mówiąc już o nowym postępowaniu o udzielenie zamówienia (zob. „Informacje”, pkt 1 ppkt 5). W swoim wyroku kończącym postępowanie w sprawie (z dnia 28 maja 2019 r.) Rada Stanu odmówiła również składającemu petycję prawa do odszkodowania, podając jako uzasadnienie okoliczność, że roboty znajdują się już na etapie, z którego nie ma powrotu (zob. „Informacje”, pkt 1 ppkt 6). Ponadto na poparcie swojego twierdzenia składający petycję przywołuje orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zobowiązujące państwa członkowskie do naprawienia wszelkich szkód wynikających z naruszenia prawa Unii, w tym przypadku art. 101 TFUE oraz dyrektywy 2004/18/WE ustanawiającej zasady udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane (zob. „Informacje”, pkt 2 ppkt 1), w zakresie, w jakim szkody te wynikają z decyzji sądu orzekającego w ostatniej instancji – Rady Stanu. Podkreśla on, że wszystkie warunki określone przez Trybunał (zob. „Informacje”, pkt 2 ppkt 2) są spełnione w tym przypadku. W związku z tym wzywa on UE do wszczęcia postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w odniesieniu do naruszenia postanowień Traktatu i przepisów prawa wtórnego dotyczącego wolnej konkurencji, jak również art. 6 europejskiej konwencji praw człowieka dotyczącego prawa do rzetelnego procesu sądowego.