σχετικά με τον συνυπολογισμό των περιόδων ανατροφής τέκνων σε άλλο κράτος μέλος δυνάμει της απόφασης Reichel-Albert του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης 

Ο αναφέρων εγείρει το θέμα του συνυπολογισμού των περιόδων ανατροφής τέκνων σε άλλο κράτος μέλος. Σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 987/2009, εμπίπτει στην αρμοδιότητα του κράτους μέλους στο οποίο ο ενδιαφερόμενος ασκούσε προηγουμένως επικερδή επαγγελματική δραστηριότητα να συνυπολογίσει την περίοδο ανατροφής τέκνων. Στην παράγραφο 32 της απόφασης Reichel-Albert (C-522/10), το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) έκρινε ότι εξακολουθούν να ισχύουν οι νομοθετικές διατάξεις του κράτους μέλους στο δίκαιο του οποίου υπαγόταν ο ενδιαφερόμενος κατά τη στιγμή του τοκετού. Εν προκειμένω, δεν ήταν το κράτος μέλος κατοικίας της Reichel -Albert. Κατά συνέπεια, οι διατάξεις του τίτλου II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 σχετικά με όσους δεν ασκούν επικερδή επαγγελματική δραστηριότητα, εφαρμόζονται επίσης ρητά.

Ο αναφέρων ισχυρίζεται ότι στην παράγραφο 73 της απόφασής του στην υπόθεση C-388/09, το ΔΕΕ επανέλαβε την αρχή του δικαιώματος επιστροφής (χρηματικών) εισφορών. Συνεπώς, αυτό θα πρέπει να επεκταθεί στην ανατροφή των τέκνων και σε άλλες εισφορές γενικά. Επομένως, την ευθύνη θα πρέπει να αναλαμβάνει το κράτος μέλος το οποίο επωφελείται κατ’ αρχήν από τη δραστηριότητα ανατροφής τέκνων. Ειδικές ρυθμίσεις θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται όταν κανένα κράτος μέλος δεν έχει αρμοδιότητα κατά τον τοκετό (ή την υιοθεσία).