Η αναφορά απευθύνεται σε: Petitionsausschuss des Europäischen Parlaments

Ο αναφέρων και η σύζυγός του είναι ινδοί υπήκοοι που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο αναφέρων υποστηρίζει ότι οι κοινωνικές υπηρεσίες (η τοπική αρχή) απομάκρυναν καταχρηστικά τα δύο ανήλικα παιδιά του από τους γονείς τους το 2015. Από τότε, ο ίδιος και η σύζυγός του ισχυρίζονται ότι δεν έχουν δικαίωμα να βλέπουν τα παιδιά τους ή να τους μιλούν στο τηλέφωνο. Εν τω μεταξύ, η σύζυγος του αναφέροντος, η οποία ήταν έγκυος στο τρίτο τους παιδί, εγκατέλειψε το Ηνωμένο Βασίλειο, φοβούμενη ότι οι αρχές μπορεί να έπαιρναν και το τρίτο παιδί της, εάν γεννιόταν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τον Φεβρουάριο του 2016, το οικογενειακό δικαστήριο εξουσιοδότησε την τοπική αρχή να δώσει τα παιδιά του αναφέροντος για υιοθεσία. Η έφεση του αναφέροντος κατά της απόφασης του οικογενειακού δικαστηρίου απορρίφθηκε, όπως και η προσπάθειά του να παραπέμψει την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο ίδιος υπέβαλε αίτηση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βάσει των άρθρων 8 και 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία χαρακτηρίσθηκε μη παραδεκτή, διότι υποβλήθηκε με καθυστέρηση.Ο αναφέρων ζητεί από το Κοινοβούλιο να μεσολαβήσει και να βοηθήσει στον επαναπατρισμό των παιδιών του στην πατρίδα τους και στην επανένωσή τους με την οικογένειά τους.