σχετικά με το νόμο 4387/2016 περί ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα και εικαζόμενες διακρίσεις μεταξύ των συνταξιούχων 

Ο αναφέρων ισχυρίζεται ότι το άρθρο 4 παράγραφος 2 στοιχείο β του νόμου 4387/2016 σχετικά με τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος παραβιάζει κατάφορα τις αρχές της ισότητας, της αναλογικότητας και την αρχή pro rata temporis (κατά χρονική αναλογία). Ισχυρίζεται ότι μια τέτοια διάταξη εισάγει διακρίσεις και ως εκ τούτου παραβιάζει την νομοθεσία της ΕΕ και συγκεκριμένα:- το άρθρο 157 της ΣΛΕΕ σχετικά με την αρχής της ισότητας των αμοιβών ανδρών και γυναικών για όμοια εργασία ή για εργασία ίσης αξίας, και- την οδηγία 76/207/ΕΟΚ, της 9ης Φεβρουαρίου 1976 περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας.Ο αναφέρων ήταν ασφαλισμένος στο Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) ως ελεύθερος επαγγελματίας και υπέβαλε αίτηση για συνταξιοδότηση μετά τη δημοσίευση του νόμου 4387/2016 στις 12.05.2016 και πριν από τις 31.12.2016. Ισχυρίζεται ότι το ποσό της σύνταξής του είναι σημαντικά χαμηλότερο από το αντίστοιχο των συναδέρφων του, οι οποίοι υπέβαλαν αίτηση για συνταξιοδότηση πριν από τη δημοσίευση του νέου νόμου αλλά εργάστηκαν υπό τις ίδιες συνθήκες, κατέβαλλαν τις ίδιες συνταξιοδοτικές εισφορές και είχαν τον ίδιο αριθμό συντάξιμων ετών ενώ κατοχύρωσαν και τα ίδια συνταξιοδοτικά δικαιώματα.