Over de fundamentele rechten van LGBT-burgers van de EU en hun verschillende behandeling in verschillende lidstaten 

Indiener wijst erop dat homoseksuele paren in de verschillende lidstaten nog steeds verschillend worden behandeld en nog steeds in het nadeel zijn ten opzichte van heteroseksuele paren, ondanks de garanties voor gelijkheid die in de Verdragen en het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn opgenomen. Ondanks de bescherming die aan huwelijken en gezinnen wordt geboden, is het voor paren van hetzelfde geslacht met twee nationaliteiten bijvoorbeeld moeilijker om hun huwelijksakte te laten erkennen in een andere lidstaat. Lidstaten nemen ook wetten aan die de in het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens verankerde grondrechten in feite ongeldig maken. Indiener geeft aan dat de Duitse autoriteiten weigeren zijn huwelijk met een Nederlandse onderdaan, dat in 2011 heeft plaatsgevonden, te erkennen. Zij weigeren ook zijn partner een paspoort te geven of hem stemrecht te geven, tenzij hij afstand doet van bepaalde rechten, waardoor hij in feite staatloos wordt. Bovendien heeft hij, in tegenstelling tot een heteroseksuele man, niet het recht om voor de rechter verhaal te halen. Indiener vraagt dan ook dat een Europese wet zou worden goedgekeurd die uniforme definities van begrippen als geslacht en huwelijk bevat en de rechten van de LGTB-minderheid erkent.