του François Di Salvo, γαλλικής ιθαγένειας σχετικά με το ευρωπαϊκό νομικό καθεστώς για τους υπεύθυνους προστασίας ενηλίκων 

Ο αναφέρων επισημαίνει ότι περίπου 800 000 ενήλικες στη Γαλλία τελούν υπό συνεχή προστασία και ότι, κατά την άποψή του, στο 75 % των εν λόγω περιπτώσεων, η κακοδιοίκηση, η απάτη, η βία ή η κατάχρηση εξουσίας από τους λεγόμενους «υπεύθυνους προστασίας» ή τα ιδρύματα οδηγούν σε οικονομικές καταχρήσεις, υπό την έννοια ότι τα αγαθά αξίας εκατομμυρίων χρησιμοποιούνται προς όφελος του οργανισμού που είναι υπεύθυνος για την προστασία και εις βάρος των «προστατευόμενων» δικαιούχων. Αναφέρει επίσης τους προβληματικούς μηχανισμούς ελέγχου, δεδομένου ότι οι υπηρεσίες που είναι επιφορτισμένες με την επαλήθευση των σχετικών ετήσιων λογαριασμών δεν διαθέτουν επαρκή χρόνο ούτε προσωπικό. Ο υπεύθυνος προστασίας μπορεί να εκπροσωπεί τον σχετικό προστατευόμενο ενήλικα σε ορισμένες πράξεις ή σε μόνιμη βάση. Διορίζεται από το Δικαστήριο, κατόπιν ακροάσεως της γνώμης του εισαγγελέα. Ο υπό προστασία ενήλικος δεν ενημερώνεται για τη διαδικασία. Ο αναφέρων δηλώνει επίσης ότι ο διορισμός του υπευθύνου προστασίας από το Δικαστήριο καταργεί την υποχρέωση εποπτείας από το ίδιο δικαστήριο. Υπάρχουν μεγάλα κενά στη νομολογία και υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για ενδεχόμενες ελλείψεις. Οι πράξεις του υπεύθυνου προστασίας πρέπει να έχουν ως γνώμονα την αρχή της επιμέλειας, κάτι που σύμφωνα με τον αναφέροντα δεν ισχύει. Οι αρμόδιες αρχές υποτίθεται ότι συστηματικά αποδεσμεύουν μέλη της οικογένειας που είναι πρόδηλο ότι δεν χειρίζονται ορθά διάφορα ζητήματα που αφορούν προστατευόμενα μέλη της οικογένειά τους. Ο αναφέρων επικαλείται τον Χάρτη και τη Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς θεωρεί ότι παραβιάζονται ορισμένα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, γεγονός που οδηγεί σε άρνηση της ύπαρξης του προστατευόμενου προσώπου. Σε αυτό το πλαίσιο, ο αναφέρων καλεί την ΕΕ, βάσει έκθεσης μη κυβερνητικής οργάνωσης, να εξετάσει το ενδεχόμενο θέσπισης, το συντομότερο δυνατόν, νομικού καθεστώτος για τους υπεύθυνους για την προστασία των ενηλίκων σε όλη την ΕΕ, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των ατόμων που δικαιούνται προστασία παρά την ευάλωτη κατάστασή τους.