Over de inning van schuldvorderingen in Roemenië 

Indiener laakt de werkwijze van buitenlandse incassobureaus die schuldvorderingen aankopen van Roemeense bedrijven, meestal banken, en vervolgens de inning overdragen aan Roemeense incassobureaus. Indiener stelt dat de door laatstgenoemde ingestelde executieprocedures in strijd zijn met het Roemeense recht, dat hen niet toestaat voor de rechter een andere rechtspersoon te vertegenwoordigen. Hij stelt voorts dat incassobureaus de algemene verordening gegevensbescherming zouden schenden omdat zij persoonsgegevens verwerken van schuldenaren met wie zij nooit rechtstreeks contact hebben gehad en die daar nooit hun toestemming voor hebben gegeven. Indiener voert aan dat buitenlandse incassobureaus in feite beleggingsondernemingen zijn in de zin van Richtlijn 2014/65/EU en beroepsmatig beleggingsactiviteiten verrichten, wat betekent dat zij zowel in Roemenië als in hun land van oorsprong over een vergunning moeten beschikken, wat niet het geval is.Informatie– Indiener stelt dat de volgende EU-wetgeving is geschonden: i) Verordening (EU) 2016/679 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (algemene verordening gegevensbescherming); ii) Richtlijn (EU) 2016/680 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door bevoegde autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing en de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen, en betreffende het vrije verkeer van die gegevens; iii) Richtlijn 2014/65/EU betreffende markten voor financiële instrumenten; iv) Verordening (EU) nr. 575/2013 betreffende prudentiële vereisten voor kredietinstellingen en beleggingsondernemingen.