Uważamy, że członkowie Synodu, którzy w konsekwencji powyższej sytuacji sami podpadają pod zadeklarowane przez Kanony najpoważniejsze kary (czyli wydalenie ze stanu duchownego), tracą mandat do sprawowania posługi pasterskiej wśród prawosławnych wiernych.

Uznajemy stąd za konieczne ze strony Synodu natychmiastowe przywrócenie ładu duchowego zgodnie z prawosławnymi normami kanonicznymi pod wstępnymi warunkami:

1) uznania, podobnie jak inne Cerkwie Lokalne (Antiochia, Rosja, Bułgaria, Gruzja), tzw. Soboru Wszechprawosławnego na Krecie za niekanoniczny, ponieważ w punkcie wyjścia łamie on prawosławną zasadę soborowości, jaką znamy z pierwszego chrześcijańskiego tysiąclecia;

2) unieważnienia podpisanych dokumentów międzywyznaniowych z 1978 i 2000 roku naruszających prawosławne dogmaty o Misterium Chrztu;

3) wycofania się z członkostwa w tzw. Światowej Rady Kościołów i Polskiej Rady Ekumenicznej;

4) usunięcie z czynnej służby wszystkich stopni duchownych, zwłaszcza biskupów, skompromitowanych przez współpracę z organami komunistycznej służby bezpieczeństwa.

Niespełnienie powyższego przyniesie skutki przewidziane przez regulacje kanoniczne.