W sprawie zarzucanej dyskryminacji włoskich nauczycieli w procedurze dotyczącej przyjmowania na listy rezerwowych kadry nauczycielskiej 

Składający petycję zarzuca, że 55 000 osób z nieuniwersyteckimi dyplomami nauczycielskimi („diploma magistrale”) doświadcza dyskryminacji w wyniku wyroku wydanego przez Radę Stanu na sesji plenarnej (wyrok nr 11 z 20/12/17). Wyrok okazał się niekorzystny dla kategorii zawodowej, do której należy składający petycję, jeśli chodzi o kwestię, czy należy wpisywać na zamknięte listy rezerwowe osoby, które uzyskały dyplomy nauczycielskie szkół średnich przed rokiem 2001-2002, po przekształceniu stałych list rankingowych (rezerwowych) w zamknięte listy zwane „graduatorie ad esaurimento” (GAE), przy czym jednym z argumentów jest to, że „diploma magistrale” nie stanowi świadectwa kwalifikacji wystarczającego, by uprawniać do włączenia na listy rezerwowe GAE. Wyrok ten stoi w sprzeczności z ugruntowanym stanowiskiem 6. Izby samej Rady Stanu i oznacza, że wspomniani nauczyciele nie mogliby w żadnej formie nauczać w szkołach państwowych i szkołach akredytowanych (półprywatnych). Ponadto około 10 000 nauczycieli zatrudnionych na umowy na czas nieokreślony mogłoby zostać zwolnionych, pomimo tego, że już potwierdzono ich stałe zatrudnienie. Nierówne traktowanie włoskich nauczycieli, których dotyczy wspomniany wyrok, miałoby również wpływ na obywateli innych państw członkowskich, takich jak Rumunia, którzy zostali uznani za uprawnionych do nauczania we włoskich szkołach podstawowych w oparciu o dyplomy zagraniczne porównywalne z włoskimi dyplomami nauczycielskimi „diploma magistrale”. Wreszcie, orzeczenie wydane na posiedzeniu plenarnym Rady Stanu kolidowałoby z klauzulą nr 5 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, załączonego do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ponieważ nieuwzględnienie niektórych nauczycieli na zamkniętych listach rezerwowych GAE oznaczałoby, że nauczyciele posiadający „diploma magistrale” nie mogliby skorzystać ze skutecznych środków zapobiegawczych lub karnych odnoszących się do bezprawnego odnawiania (co 10 lat) ich umów na czas określony. Naruszałoby też art. 3 i 4 dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych.